Recensie: The Hunger Games (trilogie)

· Een reactie plaatsen ·

Het is inmiddels tien jaar geleden dat ik als tiener (ook wel pre-puber) naar de bioscoop ging en een stapel boekjes zag liggen op elke tafel.

Ik las al jarenlang alles wat los en vast zat en had zonder aarzeling een paar van die boekjes stiekem in mijn tas gepropt. (Dezelfde tas als waarin je stiekem snacks verstopt als je naar de bioscoop gaat en hoopt dat ze hem niet gaan controleren.)

Die boekjes zelf heb ik nooit gelezen. Ze bevatten slechts een selectie van enkele spannende hoofdstukken uit het boek, en als ik ergens niet tegen kan, dan is het een incompleet verhaal :p

Maar ik zag op de voorkant dat er binnenkort een film uitkwam — gemaakt naar de boeken natuurlijk — en besloot dat ik eerst de films zou kijken.

Dat heb ik gedaan. En de films waren verrassend goed. Ik had een stomme melodramatische jongerenhype verwacht, iets zoals High School Musical meets Twilight, maar het was tot mijn verbazing een goed en diepgaand verhaal.

Ik heb dan ook geen idee waarom het tien jaar heeft geduurd voordat ik eindelijk mijn handen op de boeken heb gekregen en ze heb gelezen. Hopelijk heb ik daar tegen het eind van deze recensie een antwoord op.

In deze recensie ga ik mijn oordeel geven over de boeken, maar ook deels de films recenseren. (Want ik vind het interessant om boeken te vergelijken met de films, om te zien welke keuzes ze maken, hoe ze dingen veranderen of weglaten, et cetera.)

Nu ik alles heb gezien en gelezen, wat is mijn uiteindelijke oordeel? Ik geef de reeks 8 uit 10 sterren …

★★★★★★★★☆☆

… maar ik ben nog nooit zo onzeker geweest over een recensiescore. Waarom? Lees verder, lees verder!

Let op! Halverwege het artikel komen spoilers. Ik zal dit aangeven met “SPOILERGRENS”.

(meer…)

Boekrecensie: Fault in our Stars

· Een reactie plaatsen ·

Dit boek (De Weeffout in onze Sterren (NL) of The Fault in our Stars (EN)) stond al heel lang op mijn leeslijst, maar dan in de “twijfelcategorie”.

Ik wist dat het boek (en zeker de film) zeer populair was onder jongeren, en kreeg meteen zo’n gevoel dat het een slechte en kleffe jongerenroman zou zijn.

Tegelijkertijd zag ik de schrijver van het boek (John Green) online steeds vaker voorbij komen en begon ik eigenlijk wel een fan te worden. Ik had nog geen boek van hem gelezen, maar bepaalde dingen die hij zei of deed vond ik wel grappig en intelligent overkomen. (Ja, dat is blijkbaar mijn online volgvoorwaarde.)

Dus toen ik uiteindelijk de rest van mijn lijst had opgelezen — waarmee ik bedoel dat de lijst leeg was, niet dat ik al die boeken hardop heb voorgelezen — besloot ik aan dit boek te beginnen.

Wat vind ik ervan? Het heeft mij positief verrast. Ik geef het boek 8 uit 10 sterren.

★★★★★★★★☆☆

De enige reden dat het geen hogere score heeft gekregen, is omdat ik tijdens het schrijven van deze recensie erachter kwam dat ik eigenlijk niet veel bijzonders te vertellen had. Het boek is goed, redelijk vlekkeloos, maar springt er ook niet uit door extreem goed te zijn. Hoe dat komt? Lees verder, lees verder!

Let op! Richting het einde van de recensie komt een stukje met spoilers. Ik zal het dan nog een keer aangeven.

(meer…)

Soms snap ik Bol.com niet

· Een reactie plaatsen ·

Er bestaat een heel grappig spel genaamd Klask. (Wat weer een soort van broertje is van het oudere, klassieke WeyKick.)

In dit spel bestuurt iedereen een poppetje met magneetjes onder het speelveld. Het doel? Schiet de bal in het doel van je tegenstander. Het is super simpel, hartstikke leuk, en functioneert als een soort minder intimiderende variant van tafelvoetbal (of meer tactische variant van air hockey).

En Bol.com krijgt het voor elkaar om deze foto tussen het promotiemateriaal te stoppen:

Stel je voor dat je lekker aan het lunchen bent op je werk. Onder het genot van een croissant met koffie bespreek je bedrijfsplannen met je collega’s.

Je hoort ineens een gil achter je.

Je draait je om, zit er iemand MET EEN HOND ONDER ZIJN ARM, met een magnetisch poppetje een bal te kaatsen. Met zo’n lach op het gezicht van: “ha, loser, je kunt mij toch nooit verslaan, ik heb een hond” (Gek genoeg lijkt de hond heel serieus het speelveld te bestuderen, net zoals zijn tegenstander. You’re fooling no one, Bol.com, die hond is eigenlijk het meesterbrein achter dit potje Klask.)

Zo, dat moest ik even zeggen.

Opmerking: ik heb dus niet genoeg geld om zelf zo’n bord te kopen. Hopelijk heb ik dat in de toekomst wel, want het lijkt me oprecht een geweldig spel. Ik hou sowieso van dat soort tastbare en fysieke spellen, zoals tafelvoetbal, air hockey, pingpong, et cetera. En dan komt er waarschijnlijk ook een (serieuze) recensie van dit spel :p

 

Into My Arms v2.0!

· Een reactie plaatsen ·

Enkele maanden geleden bracht ik groot nieuws: ik had een professioneel spel gemaakt en ingezonden naar een spellenwedstrijd!

Nu breng ik nóg groter nieuws: ik heb dat spel flink uitgebreid, netjes afgemaakt, en officieel gepubliceerd!

Download (voor de computer): Into My Arms – Relaxing puzzles about love

Download (voor Android telefoons): Into My Arms – Cute cooperative puzzles

Voor meer informatie: bezoek de officiële spelpagina

Het spel heet Into My Arms en vertelt een verhaal over liefde, verspreid over 40 puzzels met een uniek mechanisme: je wint het level door in elkaars armen te vallen. Het is een relaxte ervaring, voor 1-2 spelers, en geschikt voor de hele familie.

Wat is er bijzonder aan dit spel?

Ik heb met dit spel meegedaan aan een van de grootste spellenwedstrijden: GitHub Game Off. Hierbij heb je een zeer korte tijd (1 maand) om een spel te maken volgens een bepaald thema.

Vanwege andere verantwoordelijkheden had ik nog korter de tijd: twee weken.

En toch … van de 237 deelnemers … ben ik 11e geworden!

(meer…)

Een mobiele game uitbrengen – deel 2

· Een reactie plaatsen ·

Welkom bij deel 2 in de serie “avonturen in de wereld van mobiele games en de Play Store”! Klik op deze link als je deel 1 hebt gemist: Een mobiele game uitbrengen – deel 1

Update: het spel waarover ik praat in deze reeks is inmiddels succesvol gepubliceerd! Klik hier om het te spelen: Into My Arms – Puzzle Game.

De eerste test

So far, so good. Ik heb alle vragenlijsten ingevuld, een testversie van mijn spel geüpload, en besluit een “interne test” naar mezelf en enkele testers te sturen. (Waarbij “testers” synoniem is voor “kennissen die toevallig een Android telefoon hebben en geen iPhone”.)

Ik druk op de knop. Errors. Explosies. Alles kapot.

Wat blijkt? Je moet eerst de volledige app-informatie invullen voordat je überhaupt een interne test mag doen. Dus ik moest eerst alle juiste screenshots, marketing tekstjes, en instellingen klaarzetten voordat ik het spel naar mezelf mocht sturen om het te testen.

Ik voelde al dat er iets mis was, maar ik kon het niet helemaal plaatsen. Dus ik heb netjes alles ingevuld en toen nog een keer op de knop gedrukt.

Geen errors, maar ook geen app.

(meer…)