Omdat je nooit weet wanneer je het nodig gaat hebben

Is it Too Much to Ask?

Zoals beloofd is in Januari mijn volgende EP uitgekomen, getiteld “Is it too much to ask?

Bezoek deze pagina om het album te openen in je favoriete muziekservice: “Is it Too Much to Ask?” [Redirect Page]

(Of Google op de albumtitel + “Tiamo el Troubadour”, mijn artiestennaam. Mijn muziek verschijnt overal, de pagina hierboven updatet slechts eens in de zoveel tijd.)

Vrijwel alle gitaar en zang is vorige zomer al opgenomen. Maar ik was toen zo overweldigd en gefrustreerd door hoe weinig ik wist van muziek mixen, dat ik het even wilde laten liggen en later terugkomen met schone oren.

Dus deze maand heb ik het eindelijk afgemaakt, door onder andere:

  • Extra instrumenten toe te voegen (vooral piano hier en daar)
  • Dingen beter te balanceren qua volume en klank, door wat ik de afgelopen tijd aan trucjes en tips heb geleerd. (Zo leerde ik dat de hoge frequenties van een cajon — zo’n “akoestische drum” — een stuk luider mogen, door te luisteren naar bestaande nummers en hoe die dat deden. In de originele mix stond dit instrument zo zacht, overal, dat je nauwelijks wist dat er een cajon bij het nummer zat :p)
  • Links en rechts fouten te fiksen, en als dat niet kon, het stukje even opnieuw op te nemen. (Maar dat is gevaarlijk, want een stem klinkt niet identiek op twee verschillende dagen, dus als je goed luistert hoor je hier en daar de stemklank nét wat veranderen van couplet naar refrein bijvoorbeeld.)
  • Een paar vocals zijn opnieuw opgenomen … maar ik ga denk ik wat andere methodes proberen voor volgende albums. Nu klinkt de stem soms toch een beetje “duf” of alsof ik ongeïnteresseerd zing, en dat heeft dus te maken met dat ik nog steeds niet kan wennen aan zingen met een koptelefoon op en helemaal uit mijn element ben dan.

Uiteindelijk ben ik trots op weer een album en denk dat het beter is dan mijn eerste. Het is niet perfect. Ik ben natúúrlijk niet tevreden en denk dat deze nummers een mooier lot hadden verdiend :p

Maar omdat het pas mijn tweede album is, zijn er een eindeloze hoeveelheid (grote en kleine) fouten gemaakt tijdens het opnameproces. En op een gegeven moment moet je dan zeggen: hier stop ik met pleisters op de wond plakken, het klinkt acceptabel en “uitgeefbaar”, we nemen deze lessen mee naar het volgende.

Zo had ik een hele hoop opnames die nét uit de maat gingen. Dat heb ik toentertijd niet gemerkt (omdat ik er niet goed genoeg op lette, omdat een ander instrument het maskeerde, omdat ik een fout tempo had ingesteld, dat soort fouten die achteraf natuurlijk oliedom lijken). Of ik dacht dat het makkelijk te fiksen was met een edit.

Vaak is dat ook zo. Als een gitaar elke seconde een akkoord aanslaat, kan je makkelijk achteraf die aanslagen knippen-plakken naar andere tijden, en niemand hoort iets raars. Maar op andere momenten kan het niet, omdat het stuk constant achter elkaar doorgaat, of omdat de stem dan ineens anders klinkt.

(En aangezien het plan voor 2022 is om elke maand een EP uit te brengen, geeft de planning een extra druk om dingen op tijd af te ronden. De muziek heb ik al: het gaat echt om leren professioneel opnemen, mixen en uitbrengen.)

Persoonlijk vind ik nummer 2 het mooiste in het algemeen (mooie gitaarstukken, mooie zangstukken, alles kwam verrassend goed samen) en nummer 3 mooi omdat het kleiner, intiemer, gevoeliger is. Nummer 5 is in de live uitvoering — als ik hem in de woonkamer ofzo met mijn gitaartje speel en zing — hartstikke cool. Denk alleen niet dat het helemaal overkomt op de versie op dit album, maar het komt in de buurt.

(En ik heb niet de apparatuur om zulke opnames goed op te nemen, anders had ik die wel op het album gezet natuurlijk. Maar ach, ik kan altijd later nog een “deluxe” versie uitbrengen ofzo. Een “best of” waarbij alle nummers gewoon compleet opnieuw opgenomen zijn, omdat ik tegen die tijd hopelijk beter weet wat ik doe.)

Hoe dan ook: weer een album, veel van geleerd, zitten mooie dingen bij, op naar het volgende!

(De cover is simpelweg het eerste beeld dat ik in mijn hoofd kreeg toen ik ging nadenken over een albumvoorkant. Dat is het fijne van óók een designer zijn: ik kon het ter plekke uitwerken en had vrij snel wat je hier ziet, waarmee dat deel van singer-songwriter zijn in ieder geval géén al te groot obstakel is.)

Aangezien dit album al praktisch af was, staat er nog een volgende gepland voor deze maand 🙂 Die is al 95% af. Maar door publicatievertraging van 5-10 werkdagen zal het (waarschijnlijk) pas in Februari in de winkels staan. Stay tuned!

Er zijn (nog) geen reacties.

Geef een reactie