Omdat je nooit weet wanneer je het nodig gaat hebben

Een Pickup Probleem

Ik wil al heel lang serieus muziek opnemen. Op de middelbare school leerde ik dat je daarvoor veel tijd en goede apparatuur nodig had.

Ik had al op m’n dertiende een goedkope microfoon, maar die nam alles veel te zacht op en voegde zoveel ruis toe dat je nog beter met je mobiel kon opnemen. Ook had ik en klein plastic keyboardje, die ik nu nog steeds heb, maar die wordt hopelijk binnenkort vervangen, want veel toetsen doen het 99% van de tijd niet meer.

Dus ik kocht een dure akoustische gitaar. Eentje met prachtig geluid, fijn te bespelen, maar die óók een ingang had voor een snoer (zodat je het signaal direct kan opnemen of versterken).

Vervolgens werd ik gedwongen een zware studie te doen, waardoor het onderdeel tijd uitbleef, dus tijdens die hele studie heb ik vooral hier en daar korte demo’s opgenomen met de microfoon van mijn laptop of mobiel.

Maar daar komt nu verandering in! Ik ben vrij van de studie, ik heb meer dan honderd nummers waarvan ik denk dat ze veelbelovend zijn, ik ga opnemen!

Dus ik pak de gitaar erbij en begin te spelen. Hmm, klinkt niet zo mooi als in mijn herinnering. Ik kijk omlaag en zie dat de snaren zó oud en vies zijn, dat ze nauwelijks meer de originele kleur hebben. Op zich niet zo raar, want deze snaren zaten er dus al zes jaar lang op.

Oké, snaren vervangen. Gelukkig had ik toentertijd extra snaren gekocht voor deze gitaar, dus die kan ik er meteen opzetten.

Na wat schoonheidsfoutjes — zoals een snaar aan de verkeerde kant vastmaken, of de hoge E-snaar veel te vroeg vastmaken waardoor ik tien minuten aan dat hendeltje moest draaien om hem strak te krijgen — komt mijn muscle memory van vroeger terug en heb ik de snaren zo vervangen.

Een gigantisch verschil. Alles wat ik opneem klinkt al meteen voller, wijder, professioneler.

Maar dan wil ik een nieuwe truc toepassen! Ik heb de laatste maanden op zoveel mogelijk YouTube filmpjes gekeken naar de setup die mensen gebruikten bij het opnemen, en bijna iedereen nam óók het elektrische signaal op van de akoustische gitaar (als die dat kon).

Zo’n kastje in een akoustische gitaar om het direct op te nemen, heet een pickup. In mijn geval heeft de gitaar een Fisherman pickup.

Waarom? Nou, omdat het een gratis extra opname is die nét iets anders klinkt dan met een microfoon. Door deze met elkaar te mixen, krijg je een voller geluid. En als dat toch niet goed klinkt, kan je het weglaten. Je verliest er niks mee.

Dus ik besluit hetzelfde te doen. Ik sluit de kabel aan, ik test het volume … er is geen volume!?

Ik probeer alle knopjes, zowel op de gitaar als mijn geluidskastje, maar er komt helemaal niks binnen.

Ah nee hè, heb ik weer, is het opnamekastje in de gitaar kapotgegaan. Dus ik ga meteen opzoeken hoe duur zoiets is, of je het zelf kan repareren, of ik nog iets anders kan proberen.

En dan ineens lees ik het volgende: Help! Batteries on my Fisherman pickup drain very quickly.

Batterijen? Heeft dat ding batterijen?!

Omdat het verder exact hetzelfde werkt als een elektrische gitaar, die géén batterijen heeft, dacht ik dat deze ook niks nodig had. Immers, je moet het snoer aansluiten op een kastje/versterker om geluid te krijgen, dus dat kastje zal het allemaal wel regelen toch?

Nee dus. Gitaren met pickups hebben batterijen.

En die kunnen overal zitten. Soms is er een klepje bovenop de gitaar, soms kan je iets uitschuiven onder de ingang van het snoer, maar in mijn geval … zaten de batterijen in een zakje in de gitaar zelf.

Dus hier komt les één: als je een akoustische gitaar met pickup koopt, check waar de batterijen zitten, want in de gitaar is nogal onhandig.

Ik kijk door het klankgat opzij, en jahoor: precies zo’n zwart zakje zit aan de binnenkant van de gitaar geplakt (met klittenband). Niet helemaal de afwerking waar ik op hoopte met zo’n dure gitaar.

(Aan de andere kant, ik had ook toentertijd wel wat meer research mogen doen voordat ik de gitaar kocht. Laten we dat les twee noemen.)

En dan komt natuurlijk de vraag: hoe vervang je zoiets? Als het in de gitaar zit?

Het antwoord zie je waarschijnlijk al aankomen: je kan er alleen bij als je alle snaren eraf haalt. Oftewel, het beste moment om zo’n batterij te vervangen, is als je snaren vervangt.

Ugh. Heb ik weer. Altijd hetzelfde.

Het kán ook wel door de snaren gewoon een stuk losser te draaien, maar dat is bijna evenveel werk als vervangen, en dat vinden snaren op de lange termijn niet zo leuk.

Dus hier komt les drie: elke keer als je de snaren vervangt van je pickupgitaar, vervang dan ook meteen de batterij.

Het zijn (meestal) 9 volts batterijen, van die dikke met twee noppen aan de bovenkant. (Zoals ik ze vroeger in mijn hoofd noemde: elektrische legoblokjes.)

Ik heb even geen zin om opnieuw alle snaren te vervangen, dus heb besloten eerst de nummers op te nemen met mijn Spaanse gitaar :p

Of nummers die ik kan double tracken. Dan heb ik dat extra signaal niet nodig, want ik speel het stuk gewoon zelf twee of drie keer. Maar dat kan alleen bij simpele stukken, vooral akkoorden, want een moeilijke solo ga ik nooit twee keer exact hetzelfde spelen.

En dat zijn mijn avonturen met muziek opnemen.

Er zijn (nog) geen reacties.

Geef een reactie