Dit is enerzijds een grapje, maar anderzijds de harde realiteit.
De meeste kunstenaars geven niks om geld. Ze willen maken en hun mooie dingen gratis delen met iedereen. Tevens heb ik mijn hele leven veel onderzoek gedaan naar economie, politiek, marketing, en andere “systemen” die draaien op geld … en de conclusie getrokken dat het absoluut meer kapot maakt dan het oplevert.
Om die reden heb ik zo’n 10+ jaar vrijwel alles wat ik maakte gratis online gezet. Gratis bord- en computerspellen op Pandaqi. Gratis fantasyverhaaltjes bij The Saga of Life. Gratis artikelen en “cursussen” waarin ik uitleg hoe ik dingen programmeer en teken, of hoe ook jij een bepaalde vaardigheid kan leren. Er zit niet eens één advertentie of pop-up op deze dingen. Absoluut geen marketing, geen gelddrang, geen geniepig doel, helemaal niks.
Het logische gevolg, natuurlijk, is dat ik geen stabiel inkomen heb 😉 Hier en daar een donatie. Hier en daar iemand die een boek van me koopt. Hier en daar een opdracht voor mijn eigen bedrijfje. Ondanks mijn gigantische portfolio verdien ik in een jaar niet eens genoeg voor een maand zéér minimalistisch leven, en ik zag geen reden waarom dat snel zou veranderen.
Op een gegeven moment wil je toch verder. Je wilt eens een keer goed kunnen eten, een keer een huis mét verwarming, een keer werken op een nieuwe functionele computer in plaats van je brakke oude laptop. (Binnenkort vieren we diens 12e verjaardag! Maar dat zal de laptop zelf niet meer weten, want hij is nu zo kapot dat hij geen datum en tijd meer kan bijhouden!)
Dus ik besloot toch een webshop te beginnen. De vele dingen die ik schrijf, ontwerp, bedenk op merchandise zetten. (Het uiteindelijke plan is toch vooral om digitale goederen te verkopen, zoals die spellen van mij, of escape rooms die ik maak. Maar dat wordt een grotere webshop in de toekomst.) Iemand krijgt een functioneel product (zoals een tas), en ik krijg een beetje inkomen.
Maar dan moet je een naam kiezen. En je moet toch wat tekstjes schrijven en motivatie geven. En ik heb een principe dat ik nooit lieg of de schijn ophoud … dus dan krijg je deze webshop. Het voelt als mijn ziel verkopen aan de duivel. En ergens is dat passend, want in al dat creatieve werk van mij heb ik natuurlijk ziel en zaligheid gestopt. Op deze winkel kan je bijna letterlijk een stukje van mijn ziel kopen, maar dan als mooi dingetje om aan de muur te hangen 😉
Jammer genoeg leven we in een wereld waarin al het creatieve zwaar wordt ondergewaardeerd. Mensen verwachten dat mobiele spelletjes gratis zijn, zelfs als achter de schermen twee jaar, miljoenen euro’s, en een team van vijftig mensen achter dat geweldige spel zitten. Iedereen luistert constant muziek, het definieert vaak hun hele persoonlijkheid en alle belangrijke momenten, maar per stream krijg ik 1/100000 van een cent. Tegelijkertijd kopen mensen elk jaar een nieuwe iPhone voor 1000+ euro terwijl de oude het nog doet en ze sowieso al die functies never nooit gebruiken.
En de creatievelingen die dan wel worden gewaardeerd, komen meteen in een alles-of-niets situatie terecht. Je schrijft een bestseller vol kromme zinnen en gejatte ideeën van Twilight, en wordt per ongeluk miljonair op één boek. En vervolgens wordt je, weet ik veel, gecanceld om niks en raakt alles weer kwijt. Terwijl 99,99% van de schrijvers jaar in jaar uit meer en betere boeken uitpompen en vrijwel allemaal een “echte baan” ernaast moeten hebben.
Ik zal er nooit bij kunnen met mijn hoofd, denk ik.
Dus dit webshop is het compromis. Tiamo verkoopt zijn ziel. Hij blijft creatief zijn en dingen maken, nieuwe ideeën en grapjes en verhalen toevoegen aan de wereld, maar moet toch echt geld gaan vragen voor die dingen.
Hopelijk gaan genoeg mensen mee in mijn verzet tegen dit alles en de misschien wat harde grappen die ik nu de wereld instuur. Genoeg, in ieder geval, dat mijn koude klauwen kunnen genieten van een verwarming terwijl ze dit typen 😉